kern

wolk

Vroeger dacht men (Dalton)dat atomen massieve bollen waren. Rutherford ontdekte echter dat atomen grotendeels leeg zijn met een kleine positieve kern en daarom- heen een negatieve ladingswolk. In een neutraal atoom is de positieve lading van de kern even groot als de negatieve lading van de wolk. Hij ontdekte dit doordat hij dunne goudfolie beschoot met kleine deeltjes. Sommige deeltjes gingen er dwars doorheen zonder van richting te veranderen, andere werden door de kern afgebogen en sommige zelfs door de kern teruggekaatst. Zie hieronder.

De positieve lading van de kern wordt veroorzaakt doordat zich in de kern positieve protonen bevinden.

Naast deze protonen bevat de kern ook nog neutronen. De neutronen hebben geen lading.

De massa van een proton is ongeveer even groot als die van een neutron.

De neutronen zijn nodig om de protonen enigszins van elkaar af te houden omdat ze elkaar anders zouden afstoten. De kern zou dan uiteenspatten.

 

De negatieve lading van de wolk wordt veroorzaakt doordat de wolk bestaat uit negatieve elektronen. De deense onderzoeker Niels Bohr ontdekte dat deze elektronen in bepaalde banen rond de kern bewogen. Deze banen worden schillen genoemd.    

Het eenvoudigste atoom is een waterstof-atoom. Zie hiernaast. De kern bestaat uit slechts 1 proton. De kern bezit geen neutron en in de schil daaromheen zit slechts 1 elektron.

In neutrale atomen zitten evenveel elektronen in de schillen als protonen in de kern.

 

het atoom 2

opbouw van het atoom